Podróże kulinarne

Socca z zieleniną na ostro (F1 Grand Prix Monako)

Autor: thiessa @ 9:21pm, Sobota 9 Czerwiec 2012.

Źródło: "Kuchnia śródziemnomorska" Paul Gayler, 

Szukałam trochę w sieci, co przygotować na Grand Prix Monako i wychodzi na to, że do nielicznych charakterystycznych dań możemy zaliczyć: fougasse, stocafi, barbagiuan oraz socca. Zdecydowałam się na to ostatnie, chociaż jak chyba wszystko nie jest wyłączną własnością kultury Monakijczyków. Wszystkie popularne przepisy, które możemy znaleźć w Monako mają wpływy francuskie i włoskie. Socca również jest takim daniem. To bardzo popularna potrawa na Francuskiej Riwierze. Jest to tradycyjna poranna przekąska sprzedawana na dużych tacach, których średnica sięga czasami 60 cm. Pieczona jest w dużych piecach na drewno, podobnych do tych, w których wypieka się pizzę lub tarty na ulicach starej Nicei. W odróżnieniu od zwykłych naleśników, socca zawsze zawiera mąkę z ciecierzycy. Proporcje jej w naleśniku mogą być różne. Może to być pół na pół jak w tym przepisie lub np. 2:1, na korzyść mąki z ciecierzycy. Nadzienie ma nieco gorzkawy smak, pochodzący z rukoli, która z tego, co zdążyłam zaobserwować zawsze wchodzi w skład nadzienia. Smak ten może być spotęgowany poprzez dodanie do nadzienia jeszcze radicchio, tak jak w tym przepisie z którego skorzystałam robiąc ciasto. Przepis na ciasto z książki, z której robiłam farsz był o wiele cięższy, bo zawierał tłustą śmietanę.

Socca (4-5 sztuk)

1/2 szklanki mąki z ciecierzycy,
1/2 szklanki białej mąki,
1 jajko,
1/3 szklanki mleka,
woda w ilości pozwalającej uzyskać gładkie, kremowe ciasto,
1 łyżka oliwy + 1 łyżka do smarowania patelni,
szczypta soli,
grubo mielony czarny pieprz.

Na farsz:

1 pęczek szczypiorku, posiekany,
1 łyżka oliwy lub klarowanego masła,
1 ząbek czosnku, lekko rozgnieciony nożem,
2 duże garście rukoli, drobno posiekane,
2 pęczki szpinaku (w oryginale rukiew wodna),
pęczek bazylii (same liście), posiekane,
sól i świeżo zmielony pieprz do smaku,
kozi, miękki ser.

Oba rodzaje mąki przesiać do miski. Dodać sól, jajko i mleko. Ubić przy pomocy trzepaczki a następnie dodać taką ilość wody, żeby ciasto było odpowiednio gładkie, kremowe a równocześnie dość lejące. Gdy ciasto jest dobre do smażenia dodajemy łyżkę oliwy i ponownie mieszamy.

W garnku zagotować wodę i wrzucić szpinak. Kiedy straci jędrność odcedzić go, wystudzić, wycisnąć wodę i posiekać.
Na dużej patelni rozgrzać oliwę z czosnkiem. Kiedy poczujemy intensywny zapach należy wyjąć czosnek i wrzucić na patelnię szczypiorek. Smażyć pół minuty. Dorzucić rukolę, smażyć minutę i dodać szpinak i smażyć 2 minuty. Dodać bazylię i smażyć jeszcze pół minuty. Przyprawić do smaku solą i pieprzem.
Na średnim ogniu rozgrzać patelnię o średnicy ok. 20 cm. Kiedy będzie gorąca wlać odrobinę oliwy (ja smaruję patelnię pędzelkiem) i tyle ciasta, żeby równomiernie pokryło patelnię. Smażyć naleśnik do momentu, kiedy na jego powierzchni pojawią się pęcherzyki, po czym przewrócić na drugą stronę i smażyć jeszcze minutę. Jeśli ciasto będzie za gęste pęcherzyki się nie pojawią. Nie oznacza to, że naleśniki będą niedobre, ale na pewno mniej elastyczne i delikatne.
Przed podaniem posmarować naleśniki cienką warstwą farszu i opcjonalnie dodać nieco sera koziego, złożyć w kopertę lub zwinąć w rulonik. Włożyć na 3 minuty do piekarnika nagrzanego do 200C. 



• 
• 
• 
• 
• 
• 
•